Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

.φιλία... μία λέξη με νόημα...



Θα ή8ελα να μοιραστώ κάτι πράγματα μαζί σας...
Η φιλία ως γνωστόν, είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην ζωή μας, και έχει διαφορετικό νόημα για τον κα8ένα από εμάς... τον ανυψώνει και τον στηρίζει... οι φίλοι δεν είναι μόνο για τις χαρές αλλά και για τις λύπες... για τα εύκολα αλλά και για τα δύσκολα... δεν είναι όμως όλοι οι φίλοι σου πραγματικοί φίλοι... όπως 8α έπρεπε... κάποιοι είναι μαζί σου απλά για την παρέα, κάποιοι όντως σε συμπα8ούν, αλλά δεν ψάχνουν κάτι παραπάνω σε εσένα, κάποιοι όντως είναι τα κολλητάρια σου, και κάποιοι είναι οι δή8εν φίλοι σου... αυτοί, είναι που σε κοροιδεύουν πίσω από την πλάτη σου, σε κάνουν σκουπίδι, και εσύ δεν το ξέρεις... αυτοί που υποκρίνονται... αυτοί που εσύ τους νοιάζεσαι και όμως δεν δίνουν δεκάρα για το αν πληγώνεσαι ή όχι... υπάρχουν και αυτοί οι χαρακτήρες... που κοιτάνε πως να σε εκμεταλλευτούν και να σε πληγώσουν, να σε βγάλουν από την μέση για δικό τους συμφέρον... τότε όμως, εσύ τι κάνεις? όταν τους 8εωρούσες φίλους σου και έκανες οτιδήποτε για να μην τους πληγώσεις? όταν σας άρεζε το ίδιο αγόρι, και έκανες στην άκρη, για να τον έχει αυτή? όταν ένοιω8ες τύψεις που ήσουν μαζί του, μήπως σας δεί αυτή μαζί και πληγω8εί? όταν εσύ ήξερες ότι αυτή δεν τον ενδιαφέρει, αλλά και πάλι δεν έμπαινες στον δρόμο της ούτε την πλήγωνες? τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση? όταν σε πολλές από τις αγαπημένες σου αναμνήσεις είναι και αυτή ένα μέρος? όταν την υπολογίζεις περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό?
Έτσι έγινε και με εμένα... μία κοπέλα που πραγματικά αγαπούσα και είχα μέσα στην καρδιά μου, και μου γύρισε την πλάτη όπως δεν 8α περίμενα ποτέ να το κάνει... μια κοπέλα που υπολόγιζα πάντα στα σχέδιά μου, και ας μην ήξερε πόσο φίλη την 8εωρούσα εγώ... μια κοπέλα που με έκανε να νοιώ8ω όμορφα παρ΄όλες τις κακιούλες που πετούσε που και πού.. γιατί ήξερα ότι της έλεγε για πλάκα, αφού ήταν αστεία και είχε χιούμορ... μόνο που τελικά τις εννοούσε... πολλές ήταν οι φορές που 8α μπορούσα να την καταλάβω, και όμως μάλλον δεν μπορούσα, ή ακόμη χειρότερα δεν ή8ελα... γιατί την εμπιστεύ8ηκα...
Απ'ότι φαίνεται είμαι ένας άν8ρωπος που τραβάει την ατυχία...
Και όμως, ένα συγκεκριμένο συμβάν με έκανε να καταλάβω τι άν8ρωπος ηταν τελικά και πόσο υπολόγιζε εμένα... όταν όμως εκείνη ήταν στεναχωρημένη και δεν ήταν στα καλά της, εγώ γινόμουν χαλί να με πατήσει... ήμουν εκεί και την στήριζα, την βοη8ούσα να ξεπεράσει τα προβλήματά της και να μην στεναχωριέται... και για ποιό λόγο? για να μου το ανταπωδώσει έτσι μια μέρα... γι'αυτό πρέπει πάντα να δίνετε αλλά και να παίρνετε... εγώ μόνο έδινα...
Δεν 8α αναφέρω το συγκεκριμένο συμβάν, αλλά φυσικά ούτε και ονόματα, για ευνόητους λόγους... δεν 8έλω να το μά8ει από εδώ, αν τύχει και το δεί δηλαδη, αλλά από εμένα... γιατί κάποιες φορές ο άν8ρωπος φτάνει στα όριά του, και ήρ8ε ο καιρός να τα πώ και έγω έξω από τα δόντια... να της τα πώ πρόσωπο με πρόσωπο, χωρίς δισταγμούς και τοίχους ανάμεσά μας...Την εκτιμούσα και την εμπιστευόμουν, αλλά τελικά, ήρ8ε η ώρα να γίνω σκληρή... να αφήσω τον χαρούμενο και ανοιχτό προς τους άλλους εαυτό μου, και να γίνω αυστηρή...
Αλλά κατά βά8ος... δεν 8έλω... δεν 8έλω να σταματήσω να εμπιστεύομαι τους αν8ρώπους επειδή αυτή έτυχε να βρίσκεται στον δρόμο μου και να με πληγώσει...
Γι'αυτό λοιπόν την συγχωρώ, για όλα όσα μου έκανε, γιατί εγώ δεν είμαι άν8ρωπος που κρατάει κακία ή εκδικείται... και 8α προχωρήσω παρακάτω... 8α είμαι πλέον μόνο με τους αν8ρώπους που εκτιμώ και με εκτιμούν εξίσου... αυτούς που αγαπώ εγώ και ξέρω ότι με αγαπούν και αυτοί, γιατί μου δείχνουν με πράξεις την αγάπη τους, όχι μόνο με λόγια...
Καλό σας βράδυ λοιπόν... Ευχαριστώ που με ακούσατε για άλλη μια φορά...
Και μην σταματήσετε ποτέ να ονειρεύεστε...

6 σχόλια:

  1. Ούτε εγώ θα έλεγα πως μπορώ να μισήσω... Ίσως να συγχωρήσω, μα δεν θα ξεχάσω τόσο εύκολα, ίσως και καθόλου βασικά... Και καλά έκανες και την συγχώρεσες, αλλά ακόμη και αν δεν το έκανες δεν το άξιζε... Και μόνο για αυτά που πέρασες! Μα πρέπει να φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, έχει μεγάλη δύναμη η συγχώρεση μας ξεχωρίζει από αυτούς που μας πόνεσαν.

    Συγχώρεσε... μα προχώρα. :)

    Φιλιά Κατερινάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο Κατερινάκι! Παραδίδεις μαθήματα καρδιάς! Συνέχισε να κρατας τον εαυτό σου καθαρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η πρωτη εικονα που εχεις βαλει πανω πανω ειναι απο τις αγαπημενες μου!!:D

    Λοιπον μοιαζουμε παρα πολυ...Εχω υπαρξει και εγω μονο να δινω και να μην περνω.Να γινομαι χαλι να με πατησουν...να εκτιμαω,να κανω υποχωρησεις...και τελικα το ευχαριστω ειναι μια πληγη που παντα θα θυμασε ;)

    Μην μασας.Απλα συνεχισε να εμπιστευεσαι,φυσικα με μια επιφυλαξη αυτη την φορα ;)

    Α,μονο μια μικρη διαφορα αναμεσα μας!Εγω ποτε δεν γινομαι σκληρη...και δεν θελω.Ετσι θα γινω το ιδιο με εκεινον/εκεινη που με πληγωσε ;)
    Εγω συνεχιζω να εχω κανονικα τον συνηθισμενο ευγενικο τροπο μου :P
    bb Κατερινα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παιδιά πραγματικά δεν έχω λόγια... ευχαριστώ για τις καλές κουβέντες σας και τις φανταστικές συμβουλές σας... 8α προσπα8ήσω για το καλύτερο, αλλά δεν ξέρω αν ποτέ καταφέρω να αντιμετωπίσω τέτοιες καταστάσεις... εκτιμώ πολύ την υποστήριξή σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα Κατερίνα...
    Πρώτ απ όλα να σχολιάσω το σημείο που λες οτι τραβάς την ατυχία. Οχι. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο για κανέναν άνθρωπο. Απλά και σύ όπως όλοι έτυχε να κάνεις μια λάθος επιλογή... Δεν φταίς σε κάτι...
    Ξέρω οτι πονάς. Το ξέρω το έχω περάσει. Σκέψου όμως οτι είναι πλέον η στιγμή να φύγεις απο μια άρρωστη σχέση. Να αισθανθείς πιο ελεύθερη και να βρεθείς με άτομα που σ αγαπάνε και δεν σε μειώνουν ούτε "για πλάκα".
    Σε φιλώ. Ετσι είναι τα τραύματα, πονάνε οταν είναι φρέσκα. Αλλά θα δείς, θα περάσει με τον καιρό. Φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πραγματικά συγχαριτήρια!Πολύ όμορφο και αληθινό post k υπέροχο blog :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή