Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

.εσύ εσύ...


Πώς στ'αλή8εια είναι να σου λείπει κάποιος?
Το έχετε νοιώσει ποτέ?

Θα 8έλατε να το νοιώσετε?


Η αλή8εια είναι πως μου λείπει κάποιος... συνέχεια... και προφανώς το νοιώ8ω συνέχεια... δεν 8έλω να το νοιώ8ω, δεν μ'αρέσει, με πονάει... αλλά από την άλλη, μου υπεν8υμίζει πως είμαι άν8ρωπος, πως δεν είμαι αναίσ8ητη, και πως αισ8άνομαι... μου υπεν8υμίζει πως αγαπάω, και πως έχω συναισ8ήματα και σκέψεις που αξίζουν... αλλά δεν είναι ποτέ ευχάριστο... με πληγώνει, με επηρεάζει, και στο τέλος με κάνει κομμάτια... με στεναχωρεί και με κάνει να σκέφτομαι τόσα πολλά και πολύπλοκα πράγματα... μου έρχονται τόσες ιδέες και τόσες αναμνήσεις... με πλημυρίζουν, και στο τέλος με κάνουν να ξεσπάω... συνή8ως σε δάκρυα... και δεν είναι μόνο η έλλειψη, η νοσταλγία... είναι και η απόρριψη... αυτήν μάλιστα την νοιώ8εις τόσο συχνά... με το παραμικρό... και σε κάνει να 8ες... δεν σας λέω τι, 8α με λυπάστε! Αλλά δεν αξίζει, σωστά? η στεναχώρια... και όμως... όλα αξίζουν! γιατί μια ζωή έχουμε, και πρέπει να την ζούμε ολόκληρη, όσο μπορούμε, όσο δύσκολο και κουραστικό
και αν είναι... όσο απίστευτη και απρόβλεπτη, ζόρικη ή ευχάριστη, απλή ή σύν8ετη, πικρή ή γλυκιά... πρέπει να ζούμε την κά8ε στιγμή, που λένε... να ρουφάμε ο,τι μπορούμε από αυτήν... να την ζούμε στο έπακρο!

Υπαρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι... τι είναι η αγάπη? ο έρωτας? το πά8ος? ακόμη και ο εν8ουσιασμός?

Απαντάω λοιπόν, πως όλα έρχονται και φεύγουν... τίποτα δεν μένει για πάντα... ακόμη και η αγάπη πολλές φορές, γίνεται ρουτίνα και επισκιάζεται από την φ8ορά της κα8ημερινότητας...
Εκεί είναι που το χάσαμε και εμείς... γιατί μας νοιάζει τι 8α πουν οι άλλοι.. μας νοιάζει η κα8ημερινότητα και όχι η ομορφιά της κά8ε μοναδικής στιγμής... μας νοιάζει το πρακτικό, και όχι το συναίσ8ημα... μας νοιάζει τι 8α γίνει αύριο, και όχι τι γίνεται τώρα... και αυτό είναι που με πληγώνει περισσότερο... γιατί έτσι χάνουμε το μόνο ενδιαφέρον, έτσι χάνουμε την πιο γλυκιά πλευρά της ζωής μας...

8έλω απλά να πω, πως έχεις γίνει κομμάτι της ζωής μου... είσαι πιά κομμάτι της καρδιάς μου, όπως σου είχα πεί νομίζω... δεν ξέρω αν το ξέρεις, δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά δεν έχω κουράγιο να σε αντικρύσω... φοβάμαι. Φοβάμαι μήπως χωρίς να το 8έλω ξεσπάσω σε κλάματα... και αυτό σίγουρα δεν 8α βοη8ήσει την κατάσταση... δεν μπορείς να καταλάβεις όμως, τί εννοώ ότι όταν είμαι μαζί σου είμαι ευτυχισμένη... αυτό δεν 8έλεις και εσύ? εκείνη τ
ην ημέρα, 04.11.2010... ακόμη την 8υμάμαι... το επόμενο πρωί, πετούσα! Ακόμη και στην διαδρομή για το σχολείο, μιλούσα... που ποτέ δεν βγάζω άχνα... μπήκα στην τάξη, και ένοιω8α να 8έλω να τσιρίξω από την χαρά μου... να φωνάξω τόοοσο δυνατά "Σ'αγαπάωωω"... να αρχίσω να χοροπηδάω και να αγκαλιάζω τους πάντες... και όλοι το κατάλαβαν... ότι δεν ήμουν ως συνή8ως... γιατί η ευτυχία, αγάπη μου, φαίνεται... η χαρά αυτή δεν κρύβεται όσο και να 8έλουμε... αλλά δεν έχει σημασία, αφού τα δικά σου αισ8ήματα δεν είναι πια τα ίδια, όπως αποδείχ8ηκε...

Δεν 8α πω τίποτα παραπάνω ακόμη... προς το παρόν, 8α αρκεστώ σε ένα τραγούδι, που λέει πολλά...:



Σε κάθε ανάσα που παίρνω, είσαι το οξυγόνο
εσύ ή αιτία που πάντα τα βράδυα με βρίσκουν μόνο
να λιώνω, εσύ η πρώτη μου σκέψη κάθε ξημέρωμα

για σένα λάτρεψα και μίσησα τον έρωτα
ξενέρωτα, φαντάζουν όλα μακρυά σου

μάζεψες όλα τα υπέροχα, τα πήρες κοντά σου

εσύ τα δάκρυα που κάτω έχουν κυλήσει

εσύ ο λόγος που πιάνω τον εαυτό μου να βρίζει

όμως και να γελάει, ν'αγαπάει τα πάντα
είσαι οι στίχοι που γράφω, μια γλυκιά μου μπαλάντα

που παίζει, στα ονειρά μου σ'όλα τα κυτταρά μου
είσαι το αίμα που τρέχει κατευθείαν στην καρδιά μου

και με κερνάς με ζωή πριν μου δώσεις τον θάνατο

μου χαρίζεις φιλιά που μ'έχουν κάνει αθάνατο

εσύ ο καθρέφτης, που μέσα βλέπω εμένα

εσύ ένας άλλος εγώ, κι όλα μου τ'απωθημένα


Εσύ εσύ ότι μισώ, εσύ ότι γυρεύω
εσύ ολόκληρη η γη πάνω σου ταξιδεύω

Εσύ εσύ καθέ στιγμή που τη ζωή γνωρίζω

εσύ το φως κάθε αυγής και τ'ουρανού το γκρίζο


Εσύ εσύ η μοναξιά και όλοι μου οι φίλοι

εσύ τ'αυγούστου η ζεστασιά και η δροσιά τ'απριλη

Εσύ εσύ μια φυλακή μεσά σου έχεις κλειδώσει

ότι με κάνει να πονώ και ότι μ'έχει λυτρώσει


Είσαι μια λέξη στο στόμα που ποτέ δεν τη λέω

έχει ένα νόημα κρυφό και άσχημό και ωραίο
μια σημασία σπουδαία, την κατάλαβαν λίγοι

εσύ του πόνου ο βυθός και τα μυστήρια που κρύβει

εμπρός μου, σε βρίσκω νύχτες που τάχα διασκεδάζω

μες στο καπνό που εισπνέω στα ποτά που αδειάζω

σαν δηλητήριο σε πίνω μπαίνεις στα σωθικά μου

μα πάλι εσύ το αντίδοτο για να βρώ την υγειά μου

εσύ τα πρόσωπα, που τόσο έχω αγαπήσει

εσύ ο χρόνος που φεύγει και δε λέει να γυρίσει

μ
ετά του ήλιου τη δύση, είσαι τα άστρα που βγαίνουν
είσαι όλα αυτά τα απλά που τη ζωή ομορφαίνουν

και
τα πολύπλοκα που με μπερδεύουνε τόσο
ένα κομμάτι ευτυχίας που έχω ανάγκη να νιώσω

είσαι τα πάντα, το άλφα και το ωμέγα

είπα θα φύγω μακριά σου μα είμαι ακόμα εδώ πέρα


Εσύ εσύ ότι μισώ, εσύ ότι γυρεύω

εσύ ολόκληρη η γη πάνω σου ταξιδεύω

Εσύ εσύ καθέ στιγμή που τη ζωή γνωρίζω

εσύ το φως κάθε αυγής και τ'ουρανού το γκρίζο


Εσύ εσύ η μοναξιά και όλοι μου οι φίλοι

εσύ τ'αυγούστου η ζεστασιά και η δροσιά τ'απριλη

Εσύ εσύ μια φυλακή μεσά σου έχεις κλειδώσει

ότι με κάνει να πονώ και ότι μ'έχει λυτρώσει


Εσύ εσύ ότι μισώ, εσύ ότι γυρεύω

εσύ ολόκληρη η γη πάνω σου ταξιδεύω

Εσύ εσύ καθέ στιγμή που τη ζωή γνωρίζω

εσύ το φως κάθε αυγής και τ'ουρανού το γκρίζο

Εσύ εσύ η μοναξια και όλοι μου οι φίλοι

εσύ τ'αυγούστου η ζεστασιά και η δροσιά τ'απριλη

Εσύ εσύ μια φυλακή μεσά σου έχεις κλειδώσει

ότι με κάνει να πονώ και ότι μ'έχει λυτρώσει


Sanjuro - Εσύ Εσύ

9 σχόλια:

  1. Φτάνει κάποτε η στιγμή στην ζωή σου που βλέπεις την ευτυχία στα μάτια ενός ανθρώπου. Που η ευτυχία παίρνει την μορφή του. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατερινάκι χαίρομαι πολύ για σένα, ζεις κάτι που εγώ ούτε να το ονειρεύομαι δεν μπορώ, το γιατί μεγάλη ιστορία :)
    Φιλάκια πολλά και μακάρι να 'σαι πάντα έτσι χαρούμενη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρώτα απ' όλα καλώς...βρήκα το blog σου!!!
    Υπέροχη ανάρτηση,μοναδική...

    Ο πόνος είναι αυτός που σου θυμίζει πως έχεις ζήσει,πως δεν ήταν απλώς ένα όνειρο...Την επόμενη φορά που θα σε βρει,μην τον κοιτάξεις λοιπόν με εχθρότητα...Θα γίνετε φίλοι με τον καιρό αν αρχίσεις να τον βλέπεις σαν σύμμαχο που σε κάνει δυνατότερη...
    Γιατί πίστεψέ με,με τον καιρό δεν θα αισθάνεσαι πια πόνο...

    Και αυτή η χαρά που περιγράφεις...Πέρασε καιρός από τότε που την είχα νιώσει πρώτη φορά...Αλλά και τώρα που την σκέφτομαι ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου!

    Να μην απογοητεύεσαι ποτέ!Όλα στη ζωή για κάποιο λόγο συμβαίνουν(ή δεν συμβαίνουν)...Ίσως και για να γνωρίσεις την αληθινή ευτυχία!

    Πολλά φιλιά!Σε περιμένω από το blog μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To pos einai na sou leipei kapios den tha to analiso ayti ti fora , giati tha katigoritho oti epanalamvanomai se ola ta blogs...


    Oso gia ta ipoloipa, an paixtike ayto pou nomizo tote na eisai xaroumeni pou paixtike tora stin arxi kai oxi argotera , pou tha itan poli xeirotero , giati oso perissotera pernas me kapoion, toso perissotero denesai.Ta leme kai online. cheers.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν8ούλα και Γιάννα, ναι, η αλή8εια είναι πως η ευτυχία όντως βρίσκεται στα μάτια του, αλλά οι χαρούμενες στιγμές που περιγράφω είναι τόσο πολύ λιγότερες από τις 8λιβερές... γιατί βλέπετε, όταν αγαπάς, δίνεσαι τόσο, που κάποιες φορές αδυνατείς να δεις την αλή8εια, πέρα από εκείνον. Αυτό λοιπόν έπα8α και εγώ. Έζησα σ'αυτήν την "ευτυχία" κάτι λιγότερο από 24 ώρες, και αυτό είναι που πραγματικά με κάνει κομμάτια τώρα. Γιατί από την μια είσαι τόσο ευτυχισμένος, τόσο χαρούμενος, και από την άλλη, πέφτεις από τα σύναιφα και γίνεσαι ένα με το χώμα.
    !sweety! χαίρομαι που σ'αρεσε εδώ... η αλή8εια είναι ότι το blog αυτό είναι απλά ένα μέρος για τις σκέψεις, και περισσότερο, ένα καταφύγιο για τα συναισ8ήματά μου... και το δικό σου φυσικά είναι εξίσου υπέροχο! Η αλή8εια είναι ότι ο πόνος με βρίσκει πολύ συχνότερα από την χαρά ή την ανακούφηση, και αυτό είναι σαφώς ένα πρόβλημα. Αυτό που λές όμως ισχύει... όσο περνάει ο καιρός 8α συμφιλιώνομαι μ'αυτά τα συναισ8ήματα, και την πρώτη φορά ήταν πραγματκά τόσο δύσκολο... όσο για τον λόγο, πραγματικά πιστεύω ότι 8α τον ψάχνω μια ζωή...
    Ηλία,ξέρεις! Κατάλαβες κατευ8είαν! Σίγουρα σ'αυτό που λες έχεις απόλυτο δίκιο. Οσο περισσότερα περνας με κάποιον, και δίνεσαι, τόσο περισσότερο δένεσαι και πληγώνεσαι... Σίγουρα είναι "καλό" από την άποψη ότι αν γινόταν αργότερα 8α ήταν χειρότερα... αλλά δεν παύει να είναι ένα πλήγμα, και μάλλον ένα ακόμη όνειρο που στο τέλος κατέρευσε... τι σου είχα πεί, 8υμάσαι? Είναι πολύ καλό για να είναι αλη8ινό...
    Ειλικρινά σας ευχαριστώ, όλους σας. Κάνατε τον κόπο να το διαβάσετε, και πόσο μάλλον να σχολιάσετε. Το εκτιμώ αφάνταστα.
    Καλό σας βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. και εμένα μου λείπει κάποιος, τώρα.
    πάντα βασικά κάποιος μου λείπει.

    είναι κάπως αυτό το συναίσθημα.
    σε ψυχοπλακώνει... :/

    πανέμορφο blog.

    http://confessofme.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ιδιαίτερη ανάρτηση που σε αγγίζει..ειδικά αν ξέρεις ακριβώς πώς είναι όλα αυτά τα συναισθήματα που περιγράφεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Chrissy είναι όντως περίεργο το συναίσ8ημα... πόσο μάλλον αν το νοιώ8εις συχνά, ή ενίωτε δεν φεύγει καν... ευχαριστώ για τα λόγια σου... και τοδικό σου είναι πολύ όμορφο!!
    Sara ευχαριστώ... χαίρομαι έστω και που υπάρχουν άν8ρωποι που με νοιώ8ουν, ή έστω με καταλαβαίνουν... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. katerinaki 1a ap ola na sou pw pws to blog sou einai yperoxo kai se katalavenw apolyta gt pl apla k egw to zw akoma!!!...tn exw erwteutei!!otn tn vlepw i kardia mu paei na spasei!ontn mekoitazei me ta yperoxa auta matia petaw kai eidika meto xamogelo tou..einai yperoxo!dystixws exei fygei apo tn polh mas gia tn kariera tou..alla mou leipei toso poly p ponaei i psyxh mou..prin 1 xrono sxedon tou eipa pws mou aresei alla tou to efera gyro gyro gt dn mporousa natou to pw kateu8eian!eixame milhsei apo fb kamsn k tou ta eipa!mou eipe pws eimai mikrh kai lew "gia pio pragma"?
    a-gia mena
    n-nai alla ti na kanoume etsi ta efere h moira se emena toulaxiston
    a-i moira? auto dn einai moira alla epilogh!
    n-edw kai 1 xxrono kai kati mhnes?loipon?
    a- ti oipon...prepei na 3ekollhseis.
    n-eukolo na to les alla dyskolo na to kaneis.
    a-nasy eisai mikrh
    apo tote tn agapaw perissotero..otn ema8a pws 8a efeuge exasa tn gh katw ap ta podia mu.arxisa na skeutomai pws 8a einai h zwh mou xwris na tn vlepw ka8e mera k dn to andexa..elega dn andexw makria tu kai einai allh8eia alla kanw ypomonh!!xanw auton?xanw ta panta!oi meres etrexan phga kai diakopes!tn 3exasa ligo alla hr8e sta oneira mu pali..dn h8ela na gyrisw stn polh mou gt h3era twra pia pws tipota dn 8a rinai idio!ax an deite ta matia tu 8a trela8ei te!dn exoun kapoio idietero xroma alla einai otropos pou se koitazei!pou sou xamogelaei..!!twra paw 3i gymnasiou kai autos 2a lykeiou prin 2 xronia tn erwteutika dld stn 1i..!!apo mirh mpextika stn erwta kai me plhgwse! thn 1i fora p erwteutika para poly xwris omws apotelesma!egw ena 3erw..enan an8rwpo tn erwteuese eite gia tn tropo pou se koitazei eite gt sta matia tou vlepeis tn eauto sou!se emena isxyei to 1o!8elw na tou 3anapw auta pou es8anomai me perissoteres leptomeries auth tn fora!a3izei na to kanw?8elw tn gnwmh sas!!emena kati mou leei mesa mou na to kanw!alla apo thn allh fovamai!loipon ti na kanw...??????
    polla filia!

    ΑπάντησηΔιαγραφή