... τα δάκρυά σου φέρνουν την βροχή, καταλαβαίνεις ότι η φύση σε καταλαβαίνει...
... τα φτερά σου έχουν κοπεί και νοιώ8εις μόνος, τότε είναι που η γή κλαίει μαζί σου...
... το χαμόγελό σου ξε8ωριάζει, τότε είναι που οι αναμνήσεις επανέρχονται...
... δεν είσαι καλά, τότε είναι που χρειάζεσαι την Αγάπη...
... ξέρεις πως όλα 8α πάνε καλά, ακόμη και αν δεν το πιστεύεις στ'αλή8εια...
... κανείς δεν πιστεύει σε σένα, εσύ πως να πιστέψεις στον εαυτό σου?
... κλαίς γιατί έτσι νοιώ8εις...
... δεν είσαι σίγουρος για τίποτα, και συνεχίζεις να ελπίζεις...
... 8έλεις απλά να μείνεις μόνος και να σκεφτείς...
... το σκοτάδι είναι το ιδανικό μέρος για σένα...
... για ακόμη μια φορά ανακαλύπτεις πως διαφέρεις...
... τελικά, τίποτα δεν αξίζει...
... τελικά, τίποτα δεν σου πάει καλά...
... είσαι άτυχος σε όλα...
... ο μόνος τρόπος να ξεσπάσεις είναι να γράψεις...
... είσαι λυπημένος και κανείς δεν μπορεί να σε κάνει καλά εκτός από έναν...
... όντος δεν έχεις κανέναν άλλον από τον εαυτό σου...
... δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα και για κανέναν...
... όλα σου πάνε στραβά, και εσύ ακόμη αντέχεις...
... ποτέ κανείς δεν σε ακούει πραγματικά...
... κανείς δεν σε καταλαβαίνει...
... ψάχνεις την ελπίδα και δεν μπορείς να την βρείς...
... αναζητάς ένα ζωντανό λουλουδάκι σε ένα τεράστιο καμμένο δάσος...
... ακούς τον ήχο της βροχής και 8έλεις να χα8είς στον ωκεανό μαζί της...
... η μοναξιά σου χτυπά κα8ημερινά την πόρτα και εσύ παραδίνεσαι χωρίς καμία αντίσταση, ξέροντας πως δεν έχει κανένα νόημα να παλέψεις για μια μάχη που έχεις ήδη χάσει...
... ξέρεις πως κανένας δεν 8α παρατηρήσει την απουσία σου...
... ξέρεις πως δεν λείπεις σε κανέναν...
... ξέρεις πως 8α έρ8ει το τέλος σου, και κανείς δεν 8α στεναχωρη8εί που φεύγεις...
... δίνεις τα πάντα και δεν παίρνεις τίποτα...
... επιλέγεις να βοη8ήσεις παρά να βοη8η8είς...
... επιλέγεις να δώσεις και όχι να πάρεις...
... επιλέγεις να συγχωρήσεις και όχι να συγχωρη8είς...
... επιλέγεις να παρηγορήσεις και όχι να παρηγορη8είς...
... επιλέγεις να κάνεις καλό στους άλλους και όχι σε σένα...
... με μάτια κόκκινα από κλάμα 8ές να ξεφύγεις και δεν μπορείς...
... απλά δεν είσαι καλά...
... νοιώ8εις σαν στο σπίτι σου...
... το δάσος είναι μια φωλιά για σένα...
... η μουσική σε ταξιδεύει εκεί που δεν μπορείς να πας αλλιώς...
... η μοναδική σου διέξοδος είναι μια βόλτα στο πάρκο το βράδυ...
... η μόνη σου συντροφιά είναι η σιωπή...
... ανακαλύπτεις πως τελικά η ζωή είναι ένα παιχνίδι...
... όταν τον αγαπάς και το ξέρει...
Κατερινακιιιιιιιι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην εισαι ετσι ρε.:(
Ολοι χρειαζομαστε αγαπη.Αυτο ειναι αληθια.
Αλλα χαμογελα χαζουλι.:D
Ακομα και αν δεν ειναι ευκολο.:/
Aχ βρε Μαρακι μου! προσπα8ω οσο μπορω... απλα εχω τις ωρες μου, που δεν ειμαι καλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα σε ευχαριστω τοοοοσο πολυ που με νοιαζεσαι... :)